நானும் அவள்களும்.....3

முதல் பகுதி

இரண்டாம் பகுதி

சிறிது நேரம் அவர்கள் செல்வதையே வெறித்துப் பார்த்துக் கொண்டிருந்துவிட்டு மீண்டும் அந்த கட்டைச் சுவரிலேயே அமர்ந்துவிட்டேன்.

கூடு திரும்பும் பறவைகள் தன்னைத்தான் விரட்டி வருகிறதென்றெண்ணியோ என்னவோ பிஞ்சுக் கதிர்களை வீசிக் கொண்டிருந்த அந்திச் சூரியன் வேகமாக மறைந்து கொண்டிருந்தான்.

என்னன்னவோ நெனச்சேனே இப்படி பண்ணிட்டாளே என்று நித்யாவின் செயலை நினைத்து எரிச்சலாக இருந்த அதே நேரத்தில் மலரின் காதலை என்னால் நம்பவே முடியவில்லை.

கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மலர்விழியின் நினைவுகளில் என்னையுமறியாது மூழ்கி மலரின் காதலுக்கு எந்த வகையிலும் நான் உண்மையாக இல்லை அப்படியிருக்க அவளின் காதலை ஏற்றுக் கொள்வது சரியா? இப்படியாக பலவித சிந்தனை, ”சே இப்போ ஏன் அவளைப் பற்றிய நினைவு” என என் மீதே எனக்கு வெறுப்பாக இருந்தது.

யோசித்துக் கொண்டே இருந்ததில் நன்றாக இருட்டிவிட்டிருந்தது, என்னைத் தேடி கபிலனே அங்கு வந்துவிட்டான். அவனோடுக் கிளம்பி, பஸ்டாண்ட் வருகிற வரைக்கும் மலர்விழியின் தாய் மாமனில் ஆரம்பித்து அன்று கோயிலில் நடந்தது வரை எல்லாவற்றையும் புலம்பிக் கொண்டே வந்தேன். எல்லாவற்றையும் கேட்டுக்கொண்டே வந்த கபிலன்,

”மாப்ள, ஸ்கூல் டேஸ்ல நித்யாவும் உன்னை லவ் பண்ணறாளோன்னுதான் நெனச்சேன், ஆனா இப்போ என்ன சொல்றதுன்னேத் தெரியல, ஊருக்கு போயிட்டு நல்லா யோசி” என்றபடியே என்னை வழியனுப்பிவிட்டான்.

கல்லூரியில் குளோஸ் ஃபிரண்ட்ஸ் சிலரிடம் டிஸ்கஸ் பண்ணியும் எல்லோரும் மலரின் காதலுக்கே ஃபேவரா இருந்தானுங்க. கூடவே ”நித்யாதான் உன்னை லவ் பண்ணல போலிருக்கே அப்புறம் ஏண்டா கன்ஃப்யூஸ் ஆகிற” என்றார்கள்.

நான் இருக்கிற சீரியஸ்னஸ் புரியாம ஒருத்தன் ”காற்று வாங்க போனேன் ஒரு கவிதை வாங்கி வந்தேன்” என்று ஏகத்துக்கும் டென்ஷனைக் கிளப்பியதில் அவனை பட்டென்று அறைந்தேவிட்டேன்.

நித்யா என்னை காதலிக்கவில்லை என்பதை என்னால் ஏற்றுக் கொள்ளவே முடியவில்லை, அதே நேரத்தில் மலரின் காதலுக்கு நான் தகுதியில்லாதவன் என்ற நினைப்பும் என்னுள் தொடர்ந்ததால் குழப்பத்தின் உறைவிடமாகிப் போனேன்.

ஆறேழு மாதம் கழித்து நித்யாவிடமிருந்து எனக்கொரு கடிதம்,

நவீன்,

கபிலனிடம் எல்லா விஷயங்களையும் அறிந்து கொண்டேன், ஸ்கூல் டேஸில் எனக்கும் உன்மேல் சின்னதாய் ஒரு ஈர்ப்பு இருந்தது உண்மை. உன்னையும் என்னையும் சேர்த்து பசங்க கிண்டல் செய்யும் போது சந்தோஷமா இருக்கும். உன் புத்தகங்களில் என்னுடைய பெயரை நீ எழுதி வைத்திருந்ததெல்லாம் நானும் அறிவேன். நாங்கள் அந்த ஊரைவிட்டு வந்த பிறகு எனக்கு சுத்தமாக உன் நினைவே வரவில்லை, உன்னை மறந்தே விட்டேன் என்றே சொல்லலாம்.

ஆனால் மலர் உன்னை ஆழமாக நேசிக்கிறாள், உனக்கு என்னவெல்லாம் கனவு இருக்கிறதென்பதை ஓரளவிற்கு நான் அறிவேன், உன் அத்தனை ரசனைகளுக்கும் அப்படியே தன்னை மாற்றி வைத்திருக்கிறாள் மலர்.

அவள் உன்னை நேசித்த அளவிற்கு நீ அவளை நேசிக்கவில்லை என்றும், இடையில் என்மீதான ஈடுபாடும் தானே உன்னை குழப்பும் விஷயங்கள்,இதில் குழம்புவதற்கு ஒன்றுமே இல்லை. மலர்விழி மீதும் சரி, என் மீதும் சரி உனக்கு உள்ளது காதலே இல்லை. அது வெறும் ஈர்ப்பு என்பதை சரியாக புரிந்து கொள். இல்லையென்று மறுக்காதே என் மீது உனக்கு காதலென்றால் மலர்விழியின் காதலை ஏற்றுக் கொள்ளலாமாங்கிற குழப்பமே உனக்கு வந்திருக்காது.

அதற்காக நீ ஏதோ பெரிய தவறு செய்ததைப் போல் குற்ற உணர்வெல்லாம் வேண்டாம், கூடப் பழகும் எதிர் பாலரிடம் ஈர்ப்பு வருவது இயல்பான ஒரு விஷயம்தான். அந்த ஈர்ப்பு ஒருத்தர் மேல்தான் வருமென்றெல்லாம் இல்லை.

அப்புறம் அவளுடைய தாய் மாமா விஷயத்தையும் கபிலன் சொன்னான். மலர்விழியின் மாமாவிற்கு எப்போதோ மேரேஜ் ஆயிடுச்சு, அது சும்மா சிறு வயதில் கிண்டலடிப்பார்களாம். அவ்வளவுதான்.

மேலும் அன்று உன்னை காலேஜில் பார்த்தபோதே ஒரு வேளை என்னைப் பார்க்கத்தான் வந்திருப்பாயோன்னும் ஒரு சந்தேகம் இருந்ததால்தான் கோயிலில் முந்திக் கொண்டு மலர் உன்னை நேசிப்பதைச் சொன்னேன்.

நீ என்னைப் பார்க்கத்தான் வந்தாய் என்பது தெரிந்தால் மலர் கண்டிப்பாக தவறாக எடுத்துக் கொள்வாள், நான் பொய் சொல்லி நடித்ததாய் நினைத்துக் கொள்வாள். எங்கள் நட்பு தொடர்வதும் உன் கையில்தான் இருக்கு. அதே போல் அவளின் காதலை நீ ஏற்றுக் கொண்டால் உங்களைவிட நான் ரொம்ப சந்தோஷப்படுவேன். அவளின் காதல் ஜெயிக்கணும்.

தேவையில்லாத குழப்பத்தைத் தவிர்த்து படிப்பில் கவனம் செலுத்தவும்.

அன்புத் தோழி,

நித்யா

இப்படி எழுதி முடித்திருந்தாள், ”சே பொண்ணுங்கதான் எவ்வளோ சீக்கிரமா மெச்சூரிட்டியா யோசிக்குறாங்க” என்று பத்து வருடங்களுக்கு முன்பான நினைவுகளில் மூழ்கியிருந்தவன்,

“அம்மா,ஆண்ட்டி வந்துட்டாங்க” என்றபடியே கத்திக் கொண்டு வீட்டினுள் ஓடிய என் மகனின் சத்தத்தில் நினைவு கலைந்தேன்.

ஆறு மாதக் குழந்தையான என் மகளை பார்ப்பதற்கென தன் கணவனோடு வந்து கொண்டிருக்கிற நித்யாவைப் பார்த்துவிட்டுதான் அந்தச் சத்தம்.

சிறு குழந்தையென துள்ளியபடியே ஓடி வந்த நித்யா என் கையில் இருந்த என் மகளை வாங்கியபடியே ”அப்படியே குட்டி மலர்விழிடா, நவீன்” என்றாள்.

(முற்றும்)

டிஸ்கி: மூன்று பகுதியையும் பொறுமையா படிச்ச உங்கள நெனச்சா ரொம்பப் பெருமையா இருக்குங்க.