நன்றி நாஞ்சில் நாதம்....

வாசிப்பு என்பதெல்லாம் என்னவென்றே அறியாத தருணத்தில் தான் என் கைகளில் அந்த புத்தகம் வந்தது.முதலில் அதன் அட்டைப் படத்தால் தான் கவரப்பட்டேன்.

பழுப்பும்,கருப்புமான வரிகளை தோலாகப் போர்த்தியபடி கம்பீரமான பார்வையோடு மரங்கள் அடர்ந்த வனத்தில் படுத்திருக்கும் புலியின் படத்தை அட்டையில் அச்சிடப்பட்டிருந்த அந்த புத்தகம் என் கைகளுக்கு வந்த நாளில் பார்த்து ரசித்து, ரசித்துப் பார்த்து என அத்தருணம் வற்றா நதியின் கரைக் கசியும் நீர்த் தடம் போல இன்னும் என்னுள் ஈரமாய்.

புத்தகத்தின் உள்ளே என்ன செய்தி இருக்கிறதென்பதெல்லாம் திறந்து பார்க்கும் முன்பு அந்த புலியின் படத்தைப் பற்றியே அருகில் இருந்த நண்பர்களிடமெல்லாம் வியந்து பேசிக் கொண்டிருந்தேன். நண்பர்களையும் வியப்பில் ஆழ்த்தியது அப்புலி.

புத்தகத்தை முதன் முறை பிரித்தபோது எழுந்த வாசத்தை இப்பொழுதும் கூட என்னால் நுகர முடிகிறது. மண் தொடும் மழையின் வாசத்தை விடவும் அந்த புத்தக வாசம் என்னை கட்டிப்போட்டது.

ஆரம்பத்தில் விருப்பமே இல்லாமல் தான் அப்புத்தகத்தை வாசிக்க ஆரம்பித்தேன்.ஒரு வகையில் படித்தே ஆக வேண்டிய கட்டாயம் கூட இருந்தது எனலாம். புத்தகத்தின் முதல் பக்கத்திலேயே தீண்டாமைக் குறித்த ஆழ்ந்த கருத்துக்கள்.

புத்தகத்தின் அடுத்தடுத்த பக்கத்தில் இருந்த குறும் பாக்கள் இன்னும் என்னால் மறக்க முடியவில்லை.ஒவ்வொரு பாக்களுக்கும் ஏற்ற காட்சிகள் ஓவியங்களாகத் தீட்டப்பட்டிருந்தது. அவ்வோவியங்கள்,பாக்களில் சொல்லப் பட்டிருக்கும் கருத்தைத் தாண்டியும் வாசிப்போருக்கு பல கதைகளைச் சொல்லும். அவ்வோவியங்களில் மனம் லயித்து தனியானதொரு கற்பனை உலகத்தில் சஞ்சரித்து அவற்றோடு வாழ்ந்த காலமெல்லாம் இப்போதும் கூட கனவில் அவ்வப்போது வந்து போகிறது. அத்தனை சக்தி படைத்த ஓவியங்கள் அவை.

சாப்பிடும் போது, தூங்கும் போது என எப்போதும் அப்புத்தகத்தைச் சுமந்தபடியே திரிந்து கொண்டிருந்தேன். என் அம்மா அப்போதெல்லாம் சொல்வார் ”காக்காய்க்கொரு மூக்குத்தியாம் அதை போடுமாம் கழட்டுமாம்” என்று.அந்த அளவிற்கு ஒரு பொக்கிஷம் போல் என்னுடனேயே வைத்திருந்தேன்.

புத்தகத்தை எனக்குத் தந்தவர் அடிக்கடி நான் அதை சரியாக வாசிக்கிறேனா என்பதை சில கேள்விகள் கேட்டு சரி பார்த்துக் கொள்வார். நான் அப்புத்தகத்தை ரசித்து ரசித்துப் படித்ததால் எந்த பக்கத்தில் என்ன இருக்கிறதென்பதை கிளிப் பிள்ளை போல் ஒப்பிக்கும் அளவிற்கு தயாராகிவிட்டிருந்தேன்.

எனக்கு இன்னும் பசுமையாய் நினைவிருக்கிறது அப்புத்தகத்தில் இருந்த பாடலொன்று,

ஆனை ஆனை
அழகர் ஆனை
அழகரும் சொக்கரும்
ஏறும் ஆனை
கட்டிக்கரும்பை
முறிக்கும் ஆனை
காவேரி தண்ணீரை
கலக்கும் ஆனை
குட்டி ஆனைக்குக்
கொம்பு முளைச்சுதாம்
பட்டணமெல்லாம்
பறந்தோடிப் போச்சுதாம்.

ஹி ஹி நான் வாசித்த ஒன்றாம் வகுப்பு தமிழ் புத்தகத்தைப் பற்றிய எனது பார்வை இது. நண்பர் நாஞ்சில் நாதம் ஏதாவது புத்தகத்தைப் பற்றிய எனது வாசிப்பனுபவத்தை பதிவெழுத சொன்னார், அதான்.